fraser eiland
11 februari 2014 - Rainbow Beach, Australië
11 feb 2014
Voor het eerst de wekker gezet in de camper moeten 7 uur bij hetophaalpunt staan,ruim voor dat hij afging waren we al wakker.badkleding , zonnebrand en fototoestel en een goed humeur moesten we meenemen!no worrie hebben we allemaal!
Precies om 7 uur kwam een 4x4 busje voor 16 personen,we waren met z'n elven dus ruim kunnen zitten,leuke aussie als guide.
Hij vertelde 100uit en je raadt het al niet veel van blijven hangen maar hebben een geweldige dag gehad.Voordat we op het zand gingen rijden liet hij lucht uit z'n banden , zodat hij met zachte banden meer grip zou hebben op het zand.
Overgevaren naar frasereiland het grootste zandeiland van de wereld,langs het water gereden maar het was nog te hoog water dus een smal zandpaadje dwars naar het midden van het eiland , in het regenwoud een wandeling gemaakt met vele bijzondere planten en bomen , de gids ging niet mee maar zou de bus omrijden en ons aan de andere kant op te wachten met koffie etc., gelukkig onderweg geen dingo tegengekomen.
Na de koffie doorgereden naar een meer, 120 meter boven de zeespiegel , lekker een uurtje gezwommen in het zoete water daarna een uitgebreide lunch en de bus weer in.Je wordt echt heen en weer geschut en zijn blij lekker rondgereden te worden,langs het strand gereden en waarachtig drie dingo's gezien,waren erg mager maar vielen ons niet aan.
Gestopt bij een kreek , zo'n 300 meter stroomopwaarts gelopen en daarna met de stroom heerlijk naar de zee toe laten drijven,paar keer gedaan.
Nog wat gedronken met wat lekkers en weer de bus in.
Onderweg gestopt langs het strand je zag allemaal kleine hoopjes zand, de gids groef en er kwam een schelp boven,wij natuurlijk ook vele hoopjes zand uitgegraven en hadden zo een stuk of 30 bij elkaar.
Hij opende er een open en at het diertje zo op,Ben heeft er ook een op maar hadden weinig smaak( de aboriginal aten hier altijd van).de schelpen die we weer in het natte zand neer legden, dicht bij de zee graafden zich weer onder het zand.leuk gezicht.Daarna doorgereden naar een wrak wat er al sinds 1935 ligt,niet echt bijzonder maar goed hoort bij de tour,teruggereden naar de pont en naar het dorp.Lange dag maar het was zeer bijzonder en de moeite waard geweest.
Het is het paradijs eiland van de aboriginal, omdat er plenty voedsel en zoetwater is.
Een eiland met spier wit zacht zand om nooit te vergeten!!!
Voor het eerst de wekker gezet in de camper moeten 7 uur bij hetophaalpunt staan,ruim voor dat hij afging waren we al wakker.badkleding , zonnebrand en fototoestel en een goed humeur moesten we meenemen!no worrie hebben we allemaal!
Precies om 7 uur kwam een 4x4 busje voor 16 personen,we waren met z'n elven dus ruim kunnen zitten,leuke aussie als guide.
Hij vertelde 100uit en je raadt het al niet veel van blijven hangen maar hebben een geweldige dag gehad.Voordat we op het zand gingen rijden liet hij lucht uit z'n banden , zodat hij met zachte banden meer grip zou hebben op het zand.
Overgevaren naar frasereiland het grootste zandeiland van de wereld,langs het water gereden maar het was nog te hoog water dus een smal zandpaadje dwars naar het midden van het eiland , in het regenwoud een wandeling gemaakt met vele bijzondere planten en bomen , de gids ging niet mee maar zou de bus omrijden en ons aan de andere kant op te wachten met koffie etc., gelukkig onderweg geen dingo tegengekomen.
Na de koffie doorgereden naar een meer, 120 meter boven de zeespiegel , lekker een uurtje gezwommen in het zoete water daarna een uitgebreide lunch en de bus weer in.Je wordt echt heen en weer geschut en zijn blij lekker rondgereden te worden,langs het strand gereden en waarachtig drie dingo's gezien,waren erg mager maar vielen ons niet aan.
Gestopt bij een kreek , zo'n 300 meter stroomopwaarts gelopen en daarna met de stroom heerlijk naar de zee toe laten drijven,paar keer gedaan.
Nog wat gedronken met wat lekkers en weer de bus in.
Onderweg gestopt langs het strand je zag allemaal kleine hoopjes zand, de gids groef en er kwam een schelp boven,wij natuurlijk ook vele hoopjes zand uitgegraven en hadden zo een stuk of 30 bij elkaar.
Hij opende er een open en at het diertje zo op,Ben heeft er ook een op maar hadden weinig smaak( de aboriginal aten hier altijd van).de schelpen die we weer in het natte zand neer legden, dicht bij de zee graafden zich weer onder het zand.leuk gezicht.Daarna doorgereden naar een wrak wat er al sinds 1935 ligt,niet echt bijzonder maar goed hoort bij de tour,teruggereden naar de pont en naar het dorp.Lange dag maar het was zeer bijzonder en de moeite waard geweest.
Het is het paradijs eiland van de aboriginal, omdat er plenty voedsel en zoetwater is.
Een eiland met spier wit zacht zand om nooit te vergeten!!!
1 Reactie
-
Kees:12 februari 2014wooow Net jullie verhalen zitten lezen en de foto's bekeken en moet zeggen dat er toch wel een beetje jaloezie in me op kwam. Wat is dat mooi daar. Veel plezier nog.
